Skoki LL (by Destiny)

Cochisee

Postanowiłam cały dzionek poświęcić mojej siwce Gracji. Chciałam lepiej ją poznać, zaprzyjaźnić się, aby dobrze nam się razem wspólpracowało. Powiedziałam pracownikom stadniny, że dzisiaj nie muszą się nią interesować. Do stajni wpadłam z samego rana. Swe kroki od razu skierowałam do boksu siwki. Dałam jej śniadanie, które spałaszowała ze smakiem. Kiedy skończyła jeść, wyprowadziłam ją na pastwisko. Usiadłam sobie opierając się o pień jakiegoś drzewa i obserwałam walijkę. Na pierwszy rzut oka widać było, że jest bardzo spokojna. Skubała trawę w towarzystwie dwóch swoich stajennych przyjaciółek, co chwilę się z nimi bawiąc. Po długim dniu, nadszedł czas na trening. Poszłam po uwiąz i sprowadziłam klacz z pastwiska. Przywiązałam ją i poszłam do siodlarni. Zabrałam rząd oraz zestaw do czyszczenia i przyniosłam do Gracji. Chwyciłam szczotkę i dokładnie przejeżdżałam nią po jej sierści. Wyginała się zadowolona. Kiedy skończyłam wszelkie zabiegi pielęgnacyjne kochanej kucki, chwyciłam ogłowie. Na jego widok skuliła uszy. Cochise wspominała, że ona go nie znosi. Już wcześniej się o tym przekonałam. Walijka nie chciała wziąć wędzidła. Szarpała się, gryzła, kopała i zaciskała zęby. Męczyłam się chyba z 20 minut, bo nie chciałam jej go siłą wpychać. Z siodłem poszło szybko, wcale jej nie przeszkadzało. Chwyciłam wodze i ruszyłam na parkur. Spojrzałam na przeszkody. Ich wysokość była idealnie dopasowana.
Na placu znajdowały się takie przeszkody jak stacjonaty 60,70 oraz 80 cm, okser 70 cm, piramida 80 cm i krzyżak 70cm. Świetnie. Kiedy wsiadłam Gracja od razu chciała galopować. Musiałam mocno ją hamować. Niechętnie stępowała. Aby ją trochę zmotywować, starałam się jak najbardziej urozmaicić jej tą jazdę. Robiłyśmy ósemki, półwolty, wolty i inne tego typu rzeczy. Gdy pokonałyśmy już kilkanaście okrążeń, postanowiłam trochę przyspieszyć. W kłusie strasznie szarpała łbem. A miała być takim idealnym koniem jak Destiny. Może to po prostu jeden gorszy dzień? Poprzyjeżdżałyśmy sobie trochę przez drążki dla zrelaksowania. Nie zabrakło też wolt i ósemek. Zastanawiałam się, czy jak dam jej skoczyć to się uspokoi. Popracowałyśmy jeszcze w kłusie, a potem zagalopowałyśmy. Po dwóch okrążeniach czas na jakieś małe skoki. Naprowadziłam ją więc na małego krzyżaczka. Skoczyła bardzo ładnie i do tego przestała wierzgać. Postawiła uszy i całkowicie skupiła się na moich komendach. Właśnie poznałam sposób na tego siwego kucysia. Pojeździłyśmy sobie tym chodem chwilę pomiędzy tymi wszystkimi przeszkodami. W końcu ku uciesze Gracji skręciłam na stacjonatę. Skoczyła bosko! Nogi przyciągnięte do siebie, baskil, ładne wybicie. Zawróciłam ją kolejny raz na krzyżaka, a zaraz potem znów na stacjonatę. Gracja radziła sobie perfekcyjnie. Naprowadzałam ją na kolejne przeszkody, stopniowo coraz wyższe. Nie zrzuciła nic. Raz zahaczyła tylnym kopytem, ale drąg nie spadł. Co chwilę robiłyśmy sobie przerwy na kilka ćwiczeń w kłusie i odpoczynek w stępiem. Dałam jej lekką łydeczkę i przeszła do galopu. Czyli teraz skaczemy już całkiem na poważnie. Pokazałam jej wszystkie przeszkody od nowa. Wychodziło jej o niebo lepiej. Taka magia galopu. Nie chciałam jej przemęczać i od razu podwyższać przeszkody do L. Poskakałyśmy jeszcze chwilę. Ściągnęłam wodze, poluźniłam je i pozwoliłam jej wyciągnąć szyję. Właśnie wyjechałyśmy na słońce. Kucka parsknęła radośnie. Stępowałyśmy tak długo, aż na ciele klaczy nie było już potu. Zsiadłam i zaprowadziłam ją do stajni. Wyczyściłam, odstawiłam do boksu i wyczyściłam rząd. Tego dnia dowiedziałam się o niej bardzo wiele.